นอ Crescendo

หน้าแรก / Instagram @norathepmasaeng / รูปของ นอ Crescendo

นอ Crescendo

นอ นรเทพ มาแสง

@norathepmasaeng

อินสตาแกรมของ นอ Crescendo

1,414

Posts

14,775

Followers

119

Followings
|


@norathepmasaeng : “ไอ้นอไปแดกพิซซ่ากัน” โจ้ชวนผมในวันหนึ่ง เราเดินข้ามถนนจากฝั่งสยามแสควร์มาฝั่งสยามเซ็นเตอร์ สั่งพิซซ่าถาดนึง,ตักสลัด แล้วมานั่งกินกันสองคน พออิ่ม โจ้กวักมือเรียกน้องพนักงาน “น้องครับ เก็บเงินครับ” ผมสะดุ้งโหยง แต่ห้ามไม่ทัน น้องพนักงานจะพยายามอธิบายถึงวิธีการจ่ายเงินว่าต้องเอาบิลไปจ่ายที่เคาน์เตอร์หน้าร้าน แต่ยังไม่ทันพูดผมก็หยิบบิลเดินไปจ่ายก่อน โจ้ งงๆ แต่ก็เดินตามมา ผมได้ทีก็ทับถมตามประสาเพื่อนที่ดี “มึงจะทำอะไรทีหลังปรึกษากูก่อนนะ ไม่ใช่ทะเล่อทะล่า เสล่อไปมันจะเสียมาถึงกู” แล้วก็ยิ้มแบบเยาะเย้ย โจ้คงแค้นใจ คงต้องเก็บความคับแค้นใจเอาไว้ก่อนแบบงงๆ ……… สามสี่วันต่อมา “ไอ้นอไปแดก’ติมกัน” เราเดินข้ามถนนจากฝั่งสยามแสควร์มาฝั่งสยามเซ็นเตอร์ ร้านสเวนเซ่น โจ้สั่งมะนาวกับส้ม(มันกินแค่สองรสนี้เท่านั้น) แล้วเดินส่ายอาดๆนำหน้าเข้าไปในร้านแบบคนอมภูมิด้วยความภาคภูมิใจ “มึงไม่ต้องเสือกทำอะไร กูจัดการเอง กูพัฒนาแล้ว” แล้วมันก็ทำการชำระเงินด้วยวิธีการที่ถูกต้อง… พอเสร็จเราก็เดินออกจากร้าน “มึงต้องดูนะ ว่าเค้าจ่ายเงินกันแบบไหน กูนี่ทำการบ้านมาแล้ว” มันถือโอกาสสอนแบบคนที่ทำเป็นลืมเหตุการณ์ที่ร้านพิซซ่าเมื่อหลายวันก่อน หรือไม่ มันก็ลืมว่าคนที่แก้ไขให้มันวันนั้นคือผม…ไม่แน่นะ…มันขี้ลืมมาก “เห้ย เลยไปซื้อ’ติมฝากพี่เอ๋หน่อย วันก่อนเค้าทำผมให้กูวันรับปริญญา กูยังไม่ขอบคุณเค้าเลย” แล้วเราสองคนก็เดินเลยมาร้านแมคโดนัล… ที่ร้านแมคโดนัล มีไอศกรีมสองแบบ ช็อกโกแลตกับสตรอว์เบอร์รี่ซันเดย์ เป็นเนื้อไอศกรีมสีขาวทั้งคู่ ต่างกันที่ผสมช็อกโกแลตหรือสตรอว์เบอร์รี่ เลยเรียกต่างกัน…แต่…เนื้อไอศกรีมน่ะ ขาวเหมือนกัน โจ้เดินนำเข้าร้าน ผมเดินตามไปห่างๆ ผมสังเกตได้ว่า หลายคนจำโจ้ได้ บางโต๊ะสะกิดกันชี้มือมาที่มัน แต่โจ้ไม่น่าจะทันสังเกต “อ้าว พี่โจ้ รับอะไรดีคะ” น้องพนักงานที่เคาน์เตอร์จำโจ้ได้ “อ่าาาา มาซื้อไอติมหน่อยครับ” “รับรสอะไรดีคะ” โจ้มองซ้ายมองขวาแบบตื่นๆ หันไปมองเคาน์เตอร์ข้างๆเห็นผู้ชายคนหนึ่งรับไอศกรีมสีขาวจากน้องพนักงาน ประกอบกับหันมาดูผม เห็นผมกระหยิ่มยิ้มย่องแบบรอด่า ด้วยความหน้าสิ่วหน้าขวาน ทำให้มันต้องรีบตัดสินใจเลยพูดตอบไปแบบมั่นใจว่า “เอารสกะทิแบบพี่คนนี้เลยครับ”