โน้ต วัชรบูล
หน้าแรก / Instagram @watcharabul / รูปของ โน้ต วัชรบูล
โน้ต วัชรบูล ลี้สุวรรณ
@watcharabul
อินสตาแกรมของ โน้ต วัชรบูล
1,452
Posts
40,485
Followers
405
Followings
| โน้ต วัชรบูล ลี้สุวรรณ
@watcharabul : ผมมาส่งพี่ครับ ผมกับพี่ #ตั้วศรัณยู จบมาจากสถาบันเดียวกัน แต่รุ่นห่างกันเกือบ20ปี เลยไม่มีทางได้เจอกันเพราะตอนพี่เรียนอยู่ที่สถาปัตย์จุฬา ผมน่าจะยังไม่เกิด ตอนเป็นพระเอกละครแล้ว ผมเป็นเด็กประถมนั่งดูโทรทัศน์กับยายอยู่ที่บ้าน พอเข้าสถาปัตย์ได้พี่ก็ผันตัวเป็นผู้จัดละคร เป็นผู้กำกับแล้ว เหลือเพียงตำนานทิ้งไว้ให้รุ่นน้องฟังว่า ที่คณะมีสองสิ่งที่ทำให้คนจากคณะอื่นๆเดินมา คือตู้โทรศัพท์ และศรัณยู ถ้าสาวๆคณะอื่นเดินมาโทรศัพท์แล้วบังเอิญเจอพี่ตั้วถือเป็นโบนัส พอผมมาเล่นละครช่วงแรกๆก็หวังว่าจะได้ทำงานร่วมกัน ปรากฏว่าช่วงนั้นพี่ออกก็ไปวุ่นๆกับอุดมการณ์ในหัวใจของพี่ กว่าจะมาได้ร่วมงานกันก็เมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง คือละครเรื่อง #รอยรักแรงแค้น ซึ่งเป็นละครของพี่จริงๆเพราะทุกอย่างพี่เป็นคนกลั่นกรองออกมาแทบทั้งหมด ผมยังจำได้ วันแรกที่เปิดกล้องได้ เราถ่ายทำกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวมหาวิทยารังสิต แรกผมไม่ได้มอง #ละครรอยรักแรงแค้นต่างจากละครดราม่า ชิงรักหักสวาท เรื่องอื่นที่เคยเล่น ก็คงเหมือนเรื่องอื่นๆที่ตัวร้ายก็ร้ายไปและบทพี่ชายของนางเอกคงไม่มีอะไรนัก จนเริ่มถ่ายทำฉากแรก ไม่รู้กี่เทคก็ยังไม่ผ่าน จนน้องอิงผู้ช่วยพี่ตั้วต้องเดินเอาบทมาให้อ่านใหม่ และบอกว่าอย่าเปลี่ยนบท ผมก็เถียงไปอีกว่าไม่ได้เปลี่ยน ใจความ สาระสำคัญ ยังอยู่ครบ แค่สลับประโยคและตัดคำเชื่อมออกไปบ้าง จนที่สุดพี่ตั้วเรียกไปคุยว่าโน้ตบทที่ให้ ทุกคำพูด ทุกตัวอักษรมันมีความหมาย มีหน้าที่ของมัน เราต้องพูดตามนั้นทุกคำเพราะมันคือลายแทง ที่บอกใบ้ว่าสันดานของตัวละครตัวนั้นมันเป็นคนอย่างไร คิดอะไร มีทัศนคติต่อโลกนี้อย่างไร ที่โน้ตเล่นไปพี่ไม่เชื่อ แล้วจะทำให้พี่เชื่อได้มั้ย กลับไปอ่านบทมาใหม่นะแล้วคิวหน้าค่อยถ่ายกันต่อ ผ่านเวลาไป ผมยังจำได้วันที่พี่มาถามว่าน้ำหนักลดไปกี่กิโล สมบทบาทธาดาที่เป็นมะเร็งดีนะ พี่ชอบ ผมยังจำได้ที่พี่ให้ผมต่อยกับน้องไมค์แบบไม่มีคิวและกลิ้งตกลงมาจากศาลาลงมาบนพื้นปูนข้างล่าง และผมพลาดต่อยโดนหน้าน้องไปหนึ่งที ฉากนั้นฉากเดียวถ่ายตั้งแต่ทุ่มนึงจนเที่ยงคืน ผมยังจำได้วันที่พี่เอาเลือดมาละเลงหน้าผมในห้องฉุกเฉิน พอพี่สั่งคัทผมเดิมออกมาจากห้อง พยาบาลจริงๆของโรงพยาบาลร้องกรี๊ดเลย ผมยังจำได้วันที่พี่ให้ผมเข้าไปนั่งในคุก ถึงจะให้ฝ่ายฉากทำความสะอาดให้แล้ว แต่กลิ่นสาบคน กลิ่นเหงื่อ เหลือบ ลิ้น แมลงวันที่อยู่ในห
