กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่
หน้าแรก / Instagram @ftodah / รูปของ กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่
กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่ ณัฐวุฒิ ศรีหมอก
@ftodah
อินสตาแกรมของ กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่
10,129
Posts
1,337,969
Followers
1,486
Followings
Fucking Hero | Gancore Club ติดต่องาน คุณแพน 081-3726768 คุณเก๋ 081-811-2420 คุณแฟรงค์ 089-638-8249
@ftodah : งานเลื่อนเยอะมาก จากเคยยุ่งตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อต อยู่ๆก็กลายเป็นคนเวลาเหลือบานเบอะ ผมเคยนั่งคิดว่าวันหนึ่งๆที่ผมทำงานช่วงพีคๆ 24 ชม. ผมสามารถทำเงินได้มากโข เวลาของผมเป็นเงินเป็นทองมาก วันหนึ่งพองานหาย ชีวิตเลยงงๆ ตื่นมาเช้าวันที่ชูใจปิดเทอม ปกติแม่จะต้องพาเธอไปทำกิจกรรมในห้าง แต่ช่วงนี้ก็ต้องมีอันงด เพราะหลีกเลี่ยงโรคติดต่อ สองพ่อลูกจึงมีอันถูกกักบริเวณอยู่บ้านไปโดยปริยาย อยู่มาหลายวันเลยเฉาๆ เหงาๆ "ป๊ะป๋า เราไปทำอุโมงค์สีรุ้งดักยูนิคอร์นกันดีมั้ยคะ" ลูกชวนผมในบ่ายวันที่อากาศสุดร้อน ผมเคยสัญญากับลูกไว้นานแล้วว่าจะช่วยเธอทำอุโมงค์สีรุ้ง ชูใจเชื่อว่าถ้าเราทำสิ่งนี้แล้วเอาขนมล่อไว้ ยูนิคอร์นจะมากินตอนกลางคืน ผมนึกสนุกอยากกลับไปเล่นเหมือนตอนเอาผ้าห่มสร้างบ้านเมื่อตอนเด็กๆ เลยตัดสินใจทำเมกะโปรเจคท์สร้างอุโมงค์สีรุ้งกับลูก บ้านเราจะมีนโยบายไม่ขัดสมมติฐานของลูก ถ้าลูกสงสัยอะไรผมกับเบลจะให้ลูกทดลองเองจนกว่าจะรู้ผล เช่นการจะพิสูจน์ว่ายูนิคอร์นมีจริงหรือไม่ เราก็จะช่วยลูกทำการทดลองแบบของเธอ แล้วตั้งกล้องวีดีโอไว้ถ่ายผลลัพธ์แบบจริงจัง แต่เนื่องจากงานที่รัดตัวมาก การทดลองนี้จึงติดอยู่ในโปรแกรมทองที่คิดจะทำมาเนิ่นนาน พอว่างจัดขนาดนี้ วันนี้เลยถึงวันรันโปรเจคท์ ผมออกไปหาโครงสร้างอุโมงค์ก่อนจะได้มุ้งพับมาหลังหนึ่ง เราดำเนินการตกแต่งหาสติ๊กเกอร์ กระดาษสีมาตัด มาแปะ สุดท้ายก็ได้อุโมงค์สีรุ้งมางดงามเป็นที่น่าพอใจ ชูใจเอาขนมที่จะใช้ล่อยูนิคอร์นมาวางอย่างสนุกสนาน เธอตื่นเต้นและเชื่อเต็มใจว่ายูนิคอร์นจะต้องมากินขนมของเธอ ผมบอกลูกว่าเราจะตั้งกล้องไว้ดูผ่านจากกระจกในบ้าน จับภาพไว้ แต่การถ่ายเจอหรือไม่เจอไม่ใช่ตัววัดได้ร้อยเปอร์เซนต์ว่ายูนิคอร์นมีจริงหรือไม่ มันเป็นเพียงสมมติฐานเดียว เมื่อเธอเติบใหญ่เราอาจค้นพบทางอื่นที่จะเจอยูนิคอร์นได้อีกจริงๆก็ได้ ลูกรับคำผม ก่อนจะตอบว่า "ไม่เป็นไรค่ะ หนูเชื่อว่ายูนิคอร์นมีจริง ถ้ายังไม่เจอก็ไม่เป็นไร" นานแค่ไหนแล้วที่ผมหลงลืมเรื่องความฝันแบบนี้ไป เด็กที่เคยเอาผ้าห่มสร้างบ้านแล้วเชื่อว่ามันเป็นฐานทัพ ความสุขของผมตอนเด็กๆมันง่ายกว่านี้มาก แววตาไร้เดียงสาของลูกพาผมย้อนกลับไปคิดถึงคำว่าเวลาเป็นเงินเป็นทอง อาชีพอย่างผมนั้นเป็นอาชีพที่แสนเปราะบาง ขาดวิ่นง่าย และไม่เคยอยู่จีรัง เวลาที่จะใช้ทำเงินนั้นแสนสั้น ที่เหลืออยู่คือเวลาที่จะประคองชีวิตตนอ
