จอย อนันดา ฉลาดเจริญ
หน้าแรก / Instagram @joyananda / รูปของ จอย อนันดา ฉลาดเจริญ
จอย อนันดา ฉลาดเจริญ
@joyananda
อินสตาแกรมของ จอย อนันดา ฉลาดเจริญ
2,412
Posts
21,427
Followers
1,827
Followings
joyananda | Line : joyananda
@joyananda : วันที่ 21 เดือน กรกฎาคม 2562 เมื่อปีที่แล้วเป็นวันแรกที่ได้เข้าสำรวจอาคารแล้ววันนี้ก็ครบรอบหนึ่งปีที่เข้าปรับปรุงอาคาร จากการทำงานที่พบอุปสรรคมากมายจึงเรียกชื่อโปรเจคนี้ว่า”ความเจ็บปวดที่งดงาม”ภายใต้ชื่อ The mustang bluโดยมีเจตนาอนุรักษ์อาคารเก่าให้สามารถกลับมางดงามและใช้ประโยชน์ได้อีกครั้ง....เช้าวันที่ 11 สิงหาคม 2563 เช้าที่กำลังวุ่นกับการอบขนมปังและต้องใช้สมาธิ พนักงานได้มาแจ้งว่ามีผู้มาขอพบ โดยได้ตอบว่าขอเวลาอีก 1-2 ชม เพราะพึ่งอบขนมเกรงว่าจะไหม้ ให้พนักงานสอบถามชื่อและเรื่องที่จะพูดคุย คำตอบที่ฝากไว้คือผู้มาพบเป็นตัวแทนของครอบครัวที่เคยอาศัยที่อาคารแห่งนี้เมื่อเกือบ 90 ปีก่อน อยากจะมาพูดคุยและขอบคุณที่ช่วยอนุรักษ์อาคารไว้ ทันทีที่ได้ยินทำให้จอยถอดผ้ากันเปื้อน และออกจากครัวไปพบทันที ภาพข้างหน้าคือพี่ผู้ชายแนะนำตัวว่าชื่อตุ้ม หรือพี่ตุ้ม เราเท้าความถึงอดีตกันพอสมควร ทำให้ทราบรอยต่อที่ตามหาว่าที่นี่เคยเป็นธนาคารมาก่อน หรือเคยเป็นอะไรมาก่อน เราก็ได้ข้อสรุปว่าที่นี่เคยเป็น โรงพยาบาลสำหรับตรวจ หู ตา คอ จมูก ชื่อ รพ. ฮัทไกว โดยเสมือนเป็นคลีนิคแบบสมัยนี้ไม่ได้มีห้องให้พักค้างคืน มีเพียงตรวจรักษาอาการ และมีแผนกขายยาแผนจีน และแผนปัจจุบันในยุคนั้น ที่ถือว่าทันสมัยพอสมควรในสมัยก่อน และครอบครัวคุณปู่ของคุณตุ้มคือ Dr. Oh Kyo Shiu ยังเคยพักอาศัยอย่างร่มเย็นเป็นสุขเป็นเวลา 10 กว่าปี จนถึงยุคเปลี่ยนแปลงการปกครองสมัยจอมพล ป.พิบูลสงคราม จึงเลิกกิจการและภายหลังมีการเปลี่ยนการใช้งานอาคารเป็นธนาคารในเวลาต่อมา ครั้งนี้จอยได้มีโอกาศได้เห็นภาพภายในอาคารจากพี่ตุ้ม ซึ่งล้วนเป็นภาพหาดูได้ยากและเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ในภาพเผยให้เห็นเสาที่งดงามของอาคาร โดมช่องแสงกลางอาคาร พื้นกระเบื้องเดิมที่เราพบซากตลอดช่วงการปรับปรุง เด็กๆในภาพปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่เป็นคุณปู่ คุณตา อายุ 86-90 ปี (โดยประมาณ) วันนี้เป็นอีกวันที่ดีใจมากที่ได้เห็นว่าโครงสร้างอาคารได้กลับไปใกล้เคียงเหมือนเมื่อ 90 ปีก่อน เราต่อเรื่องราวกันอีกพักใหญ่ ก่อนที่พี่ตุ้มจะลากลับ ก็มีคำถามขึ้นมาว่าคุณจอยตั้งใจวางเปียโนไว้ตรงนี้หรือครับ ? มันคือที่เดิมที่เคยมีเปียโนตั้งอยู่ ตอนแรกฟังยังไม่ค่อยเข้าใจ จึงก้มมองภาพและสังเกตอีกครั้ง จริงๆด้วยในมุมนี้ที่เดิมเคยตั้งเปียโน ไม่มีคำตอบใดๆดังขึ้น มีเพียงรอยยิ้ม....แทนการจบบทสนทนาที่มีค่าเป็นอย่า
